ฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อถูกลืม
ไม่เคยคิดจะมีชีวิตที่มันไร้ค่า
ถามหัวใจเธออีกซักที คิดดีๆค่อยตอบฉัน
ถามว่ายังรักกันแค่ไหน เหมือนนับวันมันยิ่งน้อย
ค่อย ๆ ลด ค่อย ๆ หมดไป ปล่อยไว้ก็คงจะไม่ดี ไม่งาม
มันคือศักดิ์ศรีที่มีในใจ
ฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อถูกลืม ไม่เคยคิดจะมีชีวิตที่มันไร้ค่า
ถ้าไม่สูงพอก็ต้องขอลา ตอนที่เรายังมองหน้ากัน
ตอนที่ฉันยังเหลืออะไรให้เธอจำ
รู้มั้ยมีอีกคนที่รักเธอ
แม้จะเจอหนักเพียงไหน เขาก็ยังไม่เคยได้รู้
ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น ก่อนที่รักมันจะสิ้นดี
เจ็บตอนนี้ก็ดีกว่าต้องตาย ทั้งเป็น
มันคือศักดิ์ศรีที่มีในใจ
ฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อถูกลืม ไม่เคยคิดจะมีชีวิตที่มันไร้ค่า
ถ้าไม่สูงพอก็ต้องขอลา ตอนที่เรายังมองหน้ากัน
ตอนที่ฉันยังเหลืออะไรให้เธอจำ
ถ้าไม่สูงพอก็ต้องขอลา
ตอนที่เรายังมองหน้ากัน ได้ไหม
ฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อถูกลืม ไม่เคยคิดจะมีชีวิตที่มันไร้ค่า
ถ้าไม่สูงพอก็ต้องขอลา ตอนที่เรายังมองหน้ากัน
ตอนที่ฉันยังเหลืออะไรให้เธอจำ
ไม่เคยคิดจะมีชีวิตที่มันไร้ค่า
ถามหัวใจเธออีกซักที คิดดีๆค่อยตอบฉัน
ถามว่ายังรักกันแค่ไหน เหมือนนับวันมันยิ่งน้อย
ค่อย ๆ ลด ค่อย ๆ หมดไป ปล่อยไว้ก็คงจะไม่ดี ไม่งาม
มันคือศักดิ์ศรีที่มีในใจ
ฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อถูกลืม ไม่เคยคิดจะมีชีวิตที่มันไร้ค่า
ถ้าไม่สูงพอก็ต้องขอลา ตอนที่เรายังมองหน้ากัน
ตอนที่ฉันยังเหลืออะไรให้เธอจำ
รู้มั้ยมีอีกคนที่รักเธอ
แม้จะเจอหนักเพียงไหน เขาก็ยังไม่เคยได้รู้
ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น ก่อนที่รักมันจะสิ้นดี
เจ็บตอนนี้ก็ดีกว่าต้องตาย ทั้งเป็น
มันคือศักดิ์ศรีที่มีในใจ
ฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อถูกลืม ไม่เคยคิดจะมีชีวิตที่มันไร้ค่า
ถ้าไม่สูงพอก็ต้องขอลา ตอนที่เรายังมองหน้ากัน
ตอนที่ฉันยังเหลืออะไรให้เธอจำ
ถ้าไม่สูงพอก็ต้องขอลา
ตอนที่เรายังมองหน้ากัน ได้ไหม
ฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อถูกลืม ไม่เคยคิดจะมีชีวิตที่มันไร้ค่า
ถ้าไม่สูงพอก็ต้องขอลา ตอนที่เรายังมองหน้ากัน
ตอนที่ฉันยังเหลืออะไรให้เธอจำ
จบเนื้อเพลงฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อถูกลืม - แมว จิรศักดิ์ ปานพุ่ม